پرستاری، حدیث بی‌کلامِ عشق است؛ تجلّی روشنِ انسانیت در آینه‌ی رنج.
پرستاران، دلیران خاموشِ شب‌های بیم و دردند؛ آنان که در هیاهوی اضطراب، ترجمانِ آرامش‌اند و در لحظه‌های تلخِ گسستن، پیوندِ امید می‌زنند.
دست‌هایشان شفا می‌بخشد، اما نیروی حقیقی‌شان از ایمان و عطوفت برمی‌خیزد؛ از نوری که خدا در جانشان نهاده تا پاسدارِ حیات باشند.
روز پرستار، روز تکریمِ آنان است که از خویش می‌گذرند تا دیگری بماند؛ آنان که با دلی خسته و نگاهی روشن، درد را به مهربانی و اشک را به لبخند بدل می‌سازند.
جامعه، مرهونِ صبر و معرفتِ این سپیدپوشان است؛ مردان و زنانی که انسان‌بودن را نه در گفتار، که در کردار معنا می‌کنند.
درود بر پرستاران شریفِ ایران، به‌ویژه پرستاران پرتلاشِ مراکز درمانی شهرستان اراک، و همه‌ی آنان که نگاهبان و تیماردارِ تن‌های تب‌دار سالخوردگان، معلولان و مجروحانِ روحی و جسمی‌اند؛ بی تردید نام پرافتخارشان در جریده خدمت و ایمان ثبت است.
از ژرفای جان، به پیشگاهشان تعظیم می‌کنم و سلامتی، عزت و آرامش برای این فرهیختگان صبور از درگاه خداوند کریم مسئلت دارم.
و چه فرخنده است که این روز که مقارن است با میلادِ خجسته‌ی حضرت زینب کبری (سلام‌الله‌علیها)؛ بانویی که تجسمِ صبر و وقار بود و پرستارِ زخم‌ها و دردهای بازماندگانِ دشت نینوا است.
یادِ او، چراغ راهِ همه‌ی دل‌های بیدار و خادمانِ راستینِ مقام شامخ انسانیت است.

عبدالرضا حاج‌علی‌بیگی
فرماندار شهرستان اراک